Ela fria Fresena!

Fen 'e wylde sé besprongen,
  Tûzen kearen op 'e nij,
Faek bikampe, nea bitwongen,
  Wiern' de Friezen roun en fry;
Frydom wier de heechste wet
  Yn it eale Friez'ne hert;
      Mannen, sjong,
Mannen, sjong 't elkar den ta:
      „Ela fria Fresena!”

Mei de gleaune skerpe swirden
  Focht him d'âffaer eren fry:
Bliuw' den, golle roune wirden,
  Spreuk fen d' âlden, bliuw ús by!
Meije ek namme en tael forgean,
  Dou, o frydom, bliuw bistean!
      Klink yn 't roun,
Oan de fierste neiteam ta:
      „Ela fria Fresena!”

Pieter Jelles Troelstra