Snieuntejoun

Klokken hear ik klinken
Yn de stille joun;
't Sintsje sjuch ik sinken.
Wolkjes sjuch ik blinken
't Hiele swirk yn 't roun.

Kij stean yn de greiden
Heal yn dauwe wei;
Feinten gean to meiden;
't Fûgeltsje yn de reiden
Jowt hjar sankjes mei.

Klokken sjonge d' ierde
't Lieaflikst widzeliet;
Soargen moatte skiede;
Frede glydt oer d' ierde
Frede, ûntinkber swiet!

D' ierde lei yn slomme,
't Klokkeliet wier dien;
't Fûgelt wier forstomme. —
'k Bin, it hert ferromme,
Stil nei hûs ta gien.

Pieter Jelles Troelstra